„Furðuverurnar leika sér og leika hver á aðra, takast á og ná samstöðu við lausn ýmissa mála – meðal annars glímu við alvarlega snuddufíkn, átök við köttinn sem langar í fiskana í búrinu o.s.frv. Sýningin skiptist í marga, stutta þætti, flesta ansi fyndna eins og glöggt mátti sjá á gleði og hlátrum barnanna á laugardaginn og þeir fullorðnu skemmtu sér greinilega ekkert síður.

​

Sviðsmynd, leikgervi og ekki minnst hljóðmynd skipta miklu máli og allt er þetta vel unnið hjá leikhópnum, litríkt og hugmyndaríkt.  Það var alltaf eitthvað að gerast og sýningin hélt athygli litlu barnanna allan tímann. Maður heyrði þau spyrja og stundum útskýrðu þau fyrir næsta barni hvað væri að gerast og þar gætti nú margra grasa eins og gengur í barnaleikhúsinu. Dásamlegust voru þó viðbrögð  ca. fjögurra ára áhorfanda sem  hrópaði hátt og snjallt: BRAVÓ í lokin.“

Dagný Kristjánsdóttir, vefur Hugrásar 2014